Όπως προκύπτει από ρωσικά στρατιωτικά αρχεία τα οποία αποχαρακτηρίσθηκαν πρόσφατα, ο υπολοχαγός Τζουγκασβίλι μεγαλύτερος γιος του ηγέτη Σοβιετικής Ενωσης Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν.δεν αιχμαλωτίστηκε το 1941 από τους Γερμανούς στρατιώτες της Βέρμαχτ, αλλά παραδόθηκε με τη θέληση του στον Άξονα, προκειμένου να… γλιτώσει από τον πατέρα του.
Η σοβιετική προπαγάνδα απέκρυπτε αυτή τη λεπτομέρεια, αφού δεν ήθελε να διαρρεύσει στο ρωσικό λαό πως ο γιος του «πατερούλη» αποκήρυξε τον Κόκκινο Στρατό για χάρη των Γερμανών κατακτητών.
Κάτι τέτοιο προκύπτει από μια επιστολή του Αλεξέι Ρουμιάνζεφ, διοικητή της ταξιαρχίας του Τζουγκασβίλι, στην οποία αναγράφει πως, καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας του, ο γιος του Στάλιν ήταν μεν «ατρόμητος και άψογος στα στρατιωτικά του καθήκοντα», αλλά κατόπιν δίνει μια άλλη εκδοχή του τι ακριβώς συνέβη μετα τον βομβαρδισμό της ταξιαρχίας τους από τους Ναζί.
«Μετά τον βομβαρδισμό, ο Τζουγκασβίλι κι ένας άλλος στρατιώτης ονόματι Ποπουρίντε, ξέφυγαν. Έθαψαν τα έγγραφα τους, έβαλαν πολιτικά ρούχα και διέφυγαν. Όταν όμως έφτασαν στις όχθες μιας λίμνης, ο σύντροφος Τζουγκασβίλι είπε στον Ποπουρίντε να προχωρήσει γιατί ήθελε να μείνει για λίγη ώρα εκεί και να ξαποστάσει», λέει η επιστολή του Ρουμιάνζεφ, που το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, το οποίο έφερε στο φως την υπόθεση, ερμηνεύει ως μια κεκαλυμμένη παραδοχή πως ο Γιάκοφ παραδόθηκε στη Βέρμαχτ.
Το περιοδικό αποκαλύπτει επίσης πως, κατά την ανάκριση του από τα Ες-Ες, ο υιός Στάλιν εμφανίστηκε λάβρος απέναντι στον Κόκκινο Στρατό, παραδεχόμενος πως «οι ηγέτες του δεν παίρνουν ορθές αποφάσεις, επιδιδόμενοι σε ηλίθιες και χαζές στρατιωτικές κινήσεις».
Επίσης προέβη σε αντιεβραϊκούς χαρακτηρισμούς, παρά το ότι η σύζυγός του Τζούλια ήταν εβραϊκής καταγωγής. «Για αυτούς [ τους εβραίους ] το να κάνουν επιχειρηματικές συμφωνίες είναι το πιο σπουδαίο πράγμα.Ο εβραίος δεν θέλει να δουλέψει γιατί δεν μπορεί» φέρεται να είπε στους Γερμανούς ανακριτές του.
Αλλα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα έριξαν φως στις συνθήκες του θανάτου του υιού Στάλιν. Σύμφωνα με τον επιστημονικό συνεργάτη του Ινστιτούτου Στρατιωτικής Ιστορίας του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας, Μιχαήλ Ζούεφ, ο υπολοχαγός Γιάκοφ Τζουγκασβίλι βρέθηκε στα χέρια των Γερμανών στις 16 Ιουλίου του 1941 στην περιοχή Λιάσνοβο.
Από τον Απρίλη έως το Ιούνιο του 1942 ο Τζουγκασβίλι βρισκόταν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Νότια Βαυαρία και το Μάρτη του 1943 μεταφέρθηκε σε άλλο στρατόπεδο στην ανατολική Γερμανία. Από τα ντοκουμέντα προκύπτει ότι ο Τζουγκασβίλι στα τέλη του 1943 επιδίωξε τον θάνατό του.
Ενώ προαυλιζόταν, αρνήθηκε να επιστρέψει στο χώρο κράτησής του και πήγε να περάσει τα συρματοπλέγματα. Μετά το πρόσταγμα του φρουρού να σταματήσει, απευθύνθηκε στο φρουρό, λέγοντάς του: «Ρίξε μου!». Κι ο Γερμανός τον πυροβόλησε στο κεφάλι.
ΠΗΓΗ
Η σοβιετική προπαγάνδα απέκρυπτε αυτή τη λεπτομέρεια, αφού δεν ήθελε να διαρρεύσει στο ρωσικό λαό πως ο γιος του «πατερούλη» αποκήρυξε τον Κόκκινο Στρατό για χάρη των Γερμανών κατακτητών.
Κάτι τέτοιο προκύπτει από μια επιστολή του Αλεξέι Ρουμιάνζεφ, διοικητή της ταξιαρχίας του Τζουγκασβίλι, στην οποία αναγράφει πως, καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας του, ο γιος του Στάλιν ήταν μεν «ατρόμητος και άψογος στα στρατιωτικά του καθήκοντα», αλλά κατόπιν δίνει μια άλλη εκδοχή του τι ακριβώς συνέβη μετα τον βομβαρδισμό της ταξιαρχίας τους από τους Ναζί.
«Μετά τον βομβαρδισμό, ο Τζουγκασβίλι κι ένας άλλος στρατιώτης ονόματι Ποπουρίντε, ξέφυγαν. Έθαψαν τα έγγραφα τους, έβαλαν πολιτικά ρούχα και διέφυγαν. Όταν όμως έφτασαν στις όχθες μιας λίμνης, ο σύντροφος Τζουγκασβίλι είπε στον Ποπουρίντε να προχωρήσει γιατί ήθελε να μείνει για λίγη ώρα εκεί και να ξαποστάσει», λέει η επιστολή του Ρουμιάνζεφ, που το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, το οποίο έφερε στο φως την υπόθεση, ερμηνεύει ως μια κεκαλυμμένη παραδοχή πως ο Γιάκοφ παραδόθηκε στη Βέρμαχτ.
Το περιοδικό αποκαλύπτει επίσης πως, κατά την ανάκριση του από τα Ες-Ες, ο υιός Στάλιν εμφανίστηκε λάβρος απέναντι στον Κόκκινο Στρατό, παραδεχόμενος πως «οι ηγέτες του δεν παίρνουν ορθές αποφάσεις, επιδιδόμενοι σε ηλίθιες και χαζές στρατιωτικές κινήσεις».
Επίσης προέβη σε αντιεβραϊκούς χαρακτηρισμούς, παρά το ότι η σύζυγός του Τζούλια ήταν εβραϊκής καταγωγής. «Για αυτούς [ τους εβραίους ] το να κάνουν επιχειρηματικές συμφωνίες είναι το πιο σπουδαίο πράγμα.Ο εβραίος δεν θέλει να δουλέψει γιατί δεν μπορεί» φέρεται να είπε στους Γερμανούς ανακριτές του.
Αλλα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα έριξαν φως στις συνθήκες του θανάτου του υιού Στάλιν. Σύμφωνα με τον επιστημονικό συνεργάτη του Ινστιτούτου Στρατιωτικής Ιστορίας του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας, Μιχαήλ Ζούεφ, ο υπολοχαγός Γιάκοφ Τζουγκασβίλι βρέθηκε στα χέρια των Γερμανών στις 16 Ιουλίου του 1941 στην περιοχή Λιάσνοβο.
Από τον Απρίλη έως το Ιούνιο του 1942 ο Τζουγκασβίλι βρισκόταν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Νότια Βαυαρία και το Μάρτη του 1943 μεταφέρθηκε σε άλλο στρατόπεδο στην ανατολική Γερμανία. Από τα ντοκουμέντα προκύπτει ότι ο Τζουγκασβίλι στα τέλη του 1943 επιδίωξε τον θάνατό του.
Ενώ προαυλιζόταν, αρνήθηκε να επιστρέψει στο χώρο κράτησής του και πήγε να περάσει τα συρματοπλέγματα. Μετά το πρόσταγμα του φρουρού να σταματήσει, απευθύνθηκε στο φρουρό, λέγοντάς του: «Ρίξε μου!». Κι ο Γερμανός τον πυροβόλησε στο κεφάλι.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου