Μετά τη κρίση, όταν και εάν η ΕΕ θα βρει τον βηματισμό της, ως Ομόσπονδη Δημοκρατική Πολιτεία, τότε, μεταξύ πολλών άλλων, θα προκύψει και το πρόβλημα της εξωτερικής και αμυντικής της πολιτικής, όπως έχουμε ξαναγράψει . !
Παράλληλα, το ΝΑΤΟ, θα πρέπει εύλογα να εξελιχτεί, εκ των πραγμάτων του Π/Υ και του τεράστιου χρέους των ΗΠΑ (110% του Π/Υ. ή 16.5 τρις δολ.), σε ένα καθαρά πολιτικό οργανισμό Παγκόσμιας Ασφάλειας, για την ασφαλή προώθηση και εμπέδωση του προγράμματος Παγκοσμιοποίησης, του νέου αιώνα ! Ήδη οι ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία τους, προχώρησαν πρόσφατα, στη σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών (ΕΥΠ), ενός ανώτατου θεσμικού οργάνου, για το συντονισμό 16(!) Υπηρεσιών Πληροφοριών(CIA, NSA, DIA κ.ά) και την, ούτω πως, αντιμετώπιση των καθημερινά αυξανόμενων αναγκών on time «ποιοτικών» πληροφοριών, στα πλαίσια του προγράμματος αυτού !
Μία τελευταία έκθεση, 140 σελίδων(!), του νεοσύστατου αυτού Συμβουλίου Πληροφοριών, σχετικά με τη πορεία της ανθρωπότητας, μέχρι το 2030 («Καθημερινή», 22-23/12/12), προβλέπει την ραγδαία άνοδο της Κίνας στη μεγαλύτερη και ισχυρότερη οικονομία (και μόνο) του Πλανήτη, με ακολουθούσα την Ινδία, με προϋποθέσεις, αφενός τον έλεγχο του παγκόσμιου στάτους ενεργείας, από τις αμερικανικές πολυεθνικές και αφετέρου, την απροσέγγιστη στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ, ως αδιαμφισβήτητης ηγεμονικής δύναμης του κόσμου !
Για την «αρτιότητα» της πρώτης κρίσιμης προϋπόθεσης, το «σενάριο» εύλογα θα πρέπει να προβλέπει την ολοκλήρωση του πρώτου «κύκλου» της Αραβικής «άνοιξης», ως εισαγωγή της, με τη Συριακή «έκρηξη» να «πυροδοτεί», όπως τα πράγματα δείχνουν, το δεύτερο «κύκλο» «υψηλής» έντασης, ως κύριο θέμα της, με «άνοιγμα» του Κουρδικού και «κλείσιμο» του Παλαιστινιακού, για την επαναχάραξη των συνόρων στη κρίσιμη αυτή περιοχή(Τουρκία, Ιράν, Ιράκ, Συρία) και τη δημοκρατική «μεταλλαγή» των κρατικών μονάδων που θα προκύψουν, στις απαιτήσεις εκμετάλλευσης των αμερικανικών πολυεθνικών ενέργειας και των ΗΠΑ !
Στο «σενάριο» αυτό προβλέπεται και ιδιαίτερο «κεφάλαιο» για το μέλλον της ΕΕ, σύμφωνα με το οποίο οι Ευρωπαίοι ηγέτες(;) θα αναγκαστούν, κάτω απ΄ την απειλή της «αβύσσου» που αποκάλυψε η κρίση, ως διάλυση της ΕΕ και που θα ενταθεί εύλογα, κάτω από ακραίες συνθήκες ρευστότητας στη Μ. Ανατολή, να συμφωνήσουν στο τόλμημα ενός ομοσπονδιακού «άλματος» ! Και το «άλμα» αυτό,.. για να μη πέσει στο κενό, προϋποθέτει με τη σειρά του, τη δυναμική επανεκκίνηση της ανάπτυξης της ΕΕ, στα ποιοτικά και απαιτητικά δεδομένα των νέων τεχνολογιών, υποστηριζόμενη ανάλογα, με τον οικονομικότερο, αλλά και οικολογικότερο τρόπο, στη βάση του νέου ενεργειακού στάτους, που οι εξελίξεις αυτές θα ορίσουν !
Κάτι τέτοιο βέβαια, προϋποθέτει τη στήριξή του «σεναρίου» αυτού, απ' τους λαούς της Ευρώπης, που βιώνουν καθημερινά, με αυξανόμενη την επιδείνωση των συνθηκών ζωής τους, τον κίνδυνο της «αβύσσου»(διάλυση της ΕΕ), που συνεπάγεται εύλογα η συντήρηση του πολυδιεφθαρμένου «εθνοκρατικού» τους «στάτους κβο» !
Κοντολογίς, πρόκειται για μία «επικαιροποιημένη» εκτίμηση της πορείας της ΕΕ, μετά τη μείζονα κρίση που διέρχεται, γνωστή ως «Νέα Αναγέννηση» ! Ένα αισιόδοξο «σενάριο», βασισμένο στην ίδια την ιστορία και τα βιώματα των λαών της Ευρώπης, που στις μεγάλες «καμπές» της ιστορίας τους, ξεκινούν, σύμφωνα με την έκθεση, πάντα απ' το «χείλος» κάποιας «αβύσσου» ! Στη προκειμένη περίπτωση «αβύσσου», που αποκάλυψε η κρίση, ως μείζων πρόκληση ηγεσιών και λαών της Ευρώπης, η αναμενόμενη απάντηση, ενός επιτυχούς Ευρωπαϊκού φεντεραλισμού, θα πρέπει να στηριχτεί, εκ των πραγμάτων της κουλτούρας τους, σε ενισχυμένα στοιχεία Δημοκρατίας, σε κάθε τομέα της ζωής τους ! Αυτό σημαίνει, στήριξη (Ευρωπαϊκή νομοθεσία) της αυξημένης (εξατομικευμένης) «μετοχής» ευθύνης του Ευρωπαίου Πολίτη, στα ευρωπαϊκά, εθνικά, περιφερειακά και δημοτικά δρώμενα, για τον αναγκαίο συλλογικό έλεγχο στήριξης της κοινωνικής βάσης του φιλόδοξου αυτού εγχειρήματος !
Εάν αυτό ευοδωθεί, αυτονόητα θα αυξηθεί η (ηθική, καταρχήν) επιρροή της ΕΕ, ως το νέο πρότυπο ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, σε παγκόσμιο επίπεδο και κατά προέκταση, η Ελλάδα, η «μελανή» αυτή οικονομική «κηλίδα» στο επίκεντρο της Ευρωπαϊκής κρίσης, θα πρέπει να αποκατασταθεί ανάλογα, ως η ιστορική αφετηρία της Δημοκρατίας και συνακόλουθα του Δυτικού πολιτισμού !
Και αυτό, είναι κάτι που ζητάει η εξέλιξη των πραγμάτων της ίδιας της παγκοσμιοποίησης, μιας και η ηγεμονική της Δύναμη (ΗΠΑ), που τη «χρεώθηκε» μεταπολεμικά, έχει απολέσει πλέον τα ηθικά ερείσματα επιρροής της, από το τρόπο άσκησης της παγκόσμιας εξουσίας της, ως πρότυπο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ..που επέβαλε, για τις αδήριτες ανάγκες κερδοσκοπίας του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου της !
Μία ψευδεπίγραφη, στην ουσία της, δημοκρατία, που το «σκανδαλώδες» κερδοσκοπικό της «περιεχόμενο» αποκάλυψε η κρίση, ως το χαοτικό στοιχείο της καπιταλιστικής «αβύσσου» ! Ένα ωμό «περιεχόμενο», όπου η κατοχύρωση της ελευθερίας και του αξιοπρεπούς βίου των πολιτών, «μεταφράζεται» ιταμά, σε εξασφάλιση της ανεξέλεγκτης διακίνησης των κερδοσκοπικών και μη παραγωγικών, χρηματιστικών κεφαλαίων, ως «ελεύθερη αγορά» !
Το 13ο - 14ο αιώνα και αφού κατακάθισε ο «κουρνιαχτός» των ανατολικών ορδών, το επίκεντρο της Ευρωπαϊκής τότε «αβύσσου» σημειώθηκε στο «σπαρασσόμενο» κέντρο της ηπείρου, από τους συνεχείς φεουδαλικούς πολέμους που ανέκυψαν, για κυριαρχία πολύτιμης γεωργικής γης !
Η «λύση», ως επιτυχής απάντηση στην πρόκληση της «αβύσσου» εκείνης, θα δοθεί τότε στον Ευρωπαϊκό βορά(εμπορικές ανεξάρτητες πόλεις-δημοκρατίες της λίγκα του βορά) και στο Νότο( Ιταλικές ανεξάρτητες εμπορικές πόλεις-δημοκρατίες). Η αργή σχετικά, εξέλιξη των Ευρωπαϊκών πραγμάτων,. στο ρυθμό του αλόγου και της γεωργίας, θα φτάσει το 18ο αιώνα στο Διαφωτισμό, και στις συνεπακόλουθες «εκρήξεις» των Μεγάλων Επαναστάσεων (Αμερικανική, Γαλλική, Βιομηχανική), που θα άλλαζαν νομοτελειακά τη ροή των πραγμάτων του κόσμου της γεωργίας ! Ο κόσμος αυτός θα καλούνταν τότε, να παραδώσει τη «σκυτάλη» στο ραγδαία επερχόμενα κόσμο της βιομηχανίας !
Σήμερα, μετά τρεις περίπου αιώνες, με την είσοδο των νέων τεχνολογιών στη ζωή των βιομηχανικών κοινωνιών, ο κόσμος της βιομηχανίας καλείται, με τη σειρά του, να παραδώσει τη «σκυτάλη» στο κόσμο της «πληροφορίας και της γνώσης», που «καλεί», με συνταρακτικό τρόπο, η παγκόσμια κρίση, που ξεκίνησε το 2008 στις ΗΠΑ !
Οι ΗΠΑ, ως ο βασικός φορέας εισαγωγής των νέων τεχνολογιών σε παγκόσμιο επίπεδο, για την εξυπηρέτηση και μόνο, των κερδοσκοπικών αναγκών του απελευθερωμένου χρηματιστικού κεφαλαίου της (πώληση του χρέους της με τη μορφή ομολόγων της και των άθλια απατηλών παραγώγων τους, γνωστά ως «φούσκες» ) θα φθαρεί σοβαρά, ως ηγέτιδα δύναμη, για να καταλήξει σήμερα, αρνητικό πρότυπο δημοκρατικού κράτους,. σπρωγμένο απ' το χρηματιστικό του κεφάλαιο, στα όρια της χρεοκοπίας του, στο «χείλος» της δικής του «αβύσσου» !
Εδώ λοιπόν προκύπτει ο σωστικός ρόλος της ΕΕ,.. μετά από αποφασιστική «ανάκρουση πρύμναν» προ της «αβύσσου» της (διάλυση ΕΕ), στο «χείλος» της οποίας βρίσκεται απειλητικά καθηλωμένη, απ' τη κρίση του «πολυκέφαλου» χρέους της και τις φυγόκεντρες διασπαστικές δυνάμεις, που το συντηρούν ! Να αποτρέψει δηλαδή, στα πλαίσια της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, με απειλητικά αλληλοεξαρτώμενες τις εθνικές οικονομίες, το «γκρέμισμα» των ΗΠΑ στο χάος της δικής του εθνικής «αβύσσου», πράγμα που θα σήμαινε, μια τιτανίων διαστάσεων καταστροφή της παγκόσμιας οικονομίας και εφιαλτικές συνθήκες χάους των εξαρτημένων απ' αυτή κοινωνιών !
Την ώρα λοιπόν, της Μεγάλης Ευρωπαϊκής Απόφασης για τις πληττόμενα σκληρά Ευρωπαϊκές κοινωνίες, απ' τη κρίση πολλαπλής χρεοκοπίας των κρατών τους (δημοσιονομική, τραπεζική, δημοκρατική), με την ΕΕ, στο «χείλος» της «αβύσσου» τους, αναπτύσσονται ανακλαστικά και σχεδόν μηχανιστικά, «εθνικιστικές δυνάμεις» στους συντηρητικούς πολιτικούς χώρους τους, ... ως «σωστικές», που υπόσχονται υποκριτικά τη «κατά μόνας» αποτροπή πτώσης στην «άβυσσο» και τη συνέχιση της ζωής στα (αμαρτωλά) δεδομένα του χτες,.που μας οδήγησαν αναπότρεπτα σ' αυτή !
Η ανάδυση τέτοιων και μάλιστα ακραίων πολιτικών δυνάμεων, που στοχεύουν ύπουλα, με ανάλογη συνθηματολογία, στην «ομηρεία» του αισθήματος πατριωτισμού και της «εθνικής» και καλά, αλληλεγγύης άγρια χειμαζόμενων ανθρώπων,..πέραν της παρηγορητικής εθνοκρατικής παραμυθίας τους, συντηρούν τη κατάσταση καθήλωσης των Ευρωπαϊκών κοινωνιών στο «χείλος» της «αβύσσου» τους, με το ανάλογο βέβαια σπεκουλάρισμα των γνωστών κύκλων της «εθνικής» ρεμούλας και της διαπλοκής, αλλά και των διεθνών «καρχαριοειδών» κερδοσκόπων (hedge funds)
Όμως «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια» ! Το να βγεις «ζωντανός» απ' αυτή τη μείζονα κρίση «μόνος» σου (ως έθνος-κράτος), είναι πρακτικά αδύνατο, αλλά και αν υποθετικά αυτό συνέβαινε, ως ο «δόκιμος» τρόπος «εξόδου» των εμπεπλεγμένων σ' αυτή, αυτό πρακτικά σήμαινε την επαναφορά στον «αγγελικό» κόσμο του νεοφιλελευθερισμού,. που μας έσπρωξε αναίσχυντα στην «άβυσσο» αυτή και μάλιστα στη πιο άγρια μορφή του ! Και αυτό, προκειμένου να ανακάμψει, το ταχύτερο, το βαριά πληγωμένο απ' τη κρίση «τέρας» του, ο γνωστός μας «μινώταυρος» και να ξαναλάμψει το «ανάκτορό» του, στη Wall Street, με φρεσκαρισμένες, για νέα «παιγνίδια», τις «θεραπαινίδες» του, τις πέντε(;) μείζονες δηλαδή, συστημικές επενδυτικές τράπεζες του «αγγελικού» αυτού κόσμου !
Φτάσαμε λοιπόν «κατά μόνας», ως Ευρωπαϊκά ανεξάρτητα έθνη-κράτη, στο «χείλος» της «αβύσσου»(διάλυση της ΕΕ),. για να «αναστρέψουμε» δυναμικά και ενωμένοι, ως Ευρωπαίοι Πολίτες μιας αναπτυγμένης δημοκρατικά, Ομόσπονδης Πολιτείας του 21ου αιώνα.. ή για να αφεθούμε, ένας- ένας χωριστά, στο χάος της και στα αζήτητα της ιστορίας του ;
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου