Το θέμα δεν είναι αν εμείς έχουμε αίσθηση του χιούμορ και μπορούμε να αντιληφθούμε αυτό της Βούλας Παπαχρήστου. Το θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι αν η 23χρονη αθλήτρια είχε συνείδηση του τι έγραφε. Προφανώς είχε. Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει για ένα tweet που έδειξε πολλά.
"Θα γράψεις σχόλιο για την Παπαχρήστου;", ήταν η πρώτη κουβέντα του Παντελή Βλαχόπουλου μόλις έφτασα στο γραφείο. "Αν γράψω αυτά που θέλω πραγματικά να γράψω, τότε θα με βρίζουν". Κάπου εκεί η κουβέντα τελείωσε. Λίγο αργότερα, αφού το φίλτραρα στο κεφάλι μου (κάτι που δεν έκανε η Βούλα...), αποφάσισα να γράψω κάποιες αράδες για ένα θέμα όπως το βλέπω ΕΓΩ και όχι όπως είναι.
Αρχικά, ξεκαθαρίζω ότι το φλεγματικό βρετανικό χιούμορ είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Οπως και των Αμερικανών που δεν έχουν κόμπλεξ και σατιρίζουν τους Εβραίους, τους μαύρους, τους ομοφυλόφιλους, τους πολιτικούς και όλα τα "ευαίσθητα" στρώματα.
Από κει και πέρα, το θέμα είναι ποιος κάνει τέτοιου είδους χιούμορ και ποιος μπορεί να φιλτράρει ότι ένα τέτοιο σχόλιο θα προκαλέσει αντιδράσεις. Η Παπαχρήστου, ούσα αθλήτρια και μέλος της ολυμπιακής αποστολής, έγραψε κάτι που μόνο η ίδια γνωρίζει αν πρόκειται για ένα αστείο που καλύπτει το δικό της επίπεδο χιούμορ ή εν τέλει αυτό το σχόλιο κρύβει μια ρατσίστρια που σκορπά μίσος και ξενοφοβία.
Τίποτε από τα παραπάνω δεν γνωρίζει η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή που έσπευσε να την αποκλείσει από την αποστολή για το Λονδίνο θέλοντας να χαμηλώσει τους τόνους. Το μόνο που κατάφερε είναι να προκαλέσει ακόμη περισσότερους -και δυνατότερους- θορύβους από εκείνους που θεωρούν άδικη την τιμωρία και μιλούν για "υποκρισία".
Το ερώτημα που έπρεπε να γεννηθεί αμέσως μετά την ανάρτηση του περίφημου σχολίου από την 23χρονη αθλήτρια, είναι αν πρόκειται για τη δημοσίευση ενός αστείου ή αν πρόκειται για μια άποψή της για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Κάποιος έξυπνος, με μία βόλτα σε προηγούμενες αναρτήσεις της, μπορεί να βρει τις απαντήσεις που θέλει.
Εμένα προσωπικά η συγκεκριμένη ατάκα της μου άρεσε. Καθαρά ως αστείο. Την είδα αυτόνομα και δεν μπήκα στη διαδικασία να βασανίσω το μυαλό μου με ρατσιστικές σκέψεις. Οταν, όμως, εμβάθυνα, διαπίστωσα ότι, τελικώς, η συγγνώμη της Παπαχρήστου αφορούσε τη δημοσίευση του σχολίου και όχι τη γενικότερη άποψή της για τους μετανάστες. Αυτά, όμως, η ΕΟΕ τα σκέφτηκε προτού αποφασίσει σε κλάσματα δευτερολέπτου να την πετάξει εκτός Αγώνων;
Το θέμα δεν είναι αν εμείς έχουμε χιούμορ και μπορούμε να καταλάβουμε αυτό της Παπαχρήστου. Το θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι αν η Παπαχρήστου είχε συνείδηση του τι έγραφε. Προφανώς την είχε και προφανώς έχει επιλέξει συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
ΥΓ: Δεν στέκομαι στο γεγονός ότι μέλος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής έχει πει χαρακτηριστικά ότι "το ΝΒΑ αποτελείται από πιθήκους που πηδάνε", πόσω μάλλον σε αυτά που ακούγονται και γράφονται για το ολυμπιακό ιδεώδες. Θα σταθώ, όμως, στο γεγονός πως αν όλοι αυτοί που εξοργίστηκαν για τις απόψεις της Παπαχρήστου κατέβαιναν σε ένα αντιρατσιστικό συλλαλητήριο, τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά...
ΥΓ2: Ο "ωχαδελφισμός" είναι ίδιον του Ελληνα όπως και η σύγκριση πραγμάτων. Δεν μπορείς να λες ότι "θα κάνω μία παράβαση της Τροχαίας επειδή οι αστυνομικοί είναι διεφθαρμένοι", άρα "ας μη σχολιάσω το tweet της Παπαχρήστου και απλά να το αποδεχθώ". Δεν μπορείς να τα βάζεις στην ίδια ζυγαριά.
ΥΓ3: Αν η Βούλα Παπαχρήστου είχε γράψει ένα σχόλιο για τη Μέρκελ, ίσως τις επόμενες μέρες να είχαμε τα εγκαίνια της προτομής της. "Ετσι γ@μ@νε αυτοί που σας χρωστάνε", είναι ένα σχόλιο που αποδεχόμαστε ΟΛΟΙ γιατί... άλλο οι μαύροι και άλλο οι Μέρκελ.
ΥΓ4: Αν εκεί στην ΕΟΕ εντόπιζαν τόσο γρήγορα τους ντοπέ όσο γρήγορα αποφάσισαν για την Παπαχρήστου, τότε ίσως να είχαμε περισσότερο ενδιαφέρον για τους Ολυμπιακούς Αγώνες...
ΥΓ5: Το χιούμορ είναι κάτι υποκειμενικό, η κριτική όμως σε κάποιον ρατσιστή πρέπει να είναι αντικειμενική...
ΥΓ6: Για τον φασισμό του επικεφαλής της ελληνικής αποστολής και την απαγόρευση εξωαθλητικών σχολίων από τους Ελληνες αθλητές, θα μιλήσει κανείς; Εκτός αν θεωρούν ότι το νοητικό επίπεδο των εκπροσώπων μας στο Λονδίνο δεν είναι τέτοιο ώστε να σχολιάσουν κάτι εξωαγωνιστικό...
ΠΗΓΗ
"Θα γράψεις σχόλιο για την Παπαχρήστου;", ήταν η πρώτη κουβέντα του Παντελή Βλαχόπουλου μόλις έφτασα στο γραφείο. "Αν γράψω αυτά που θέλω πραγματικά να γράψω, τότε θα με βρίζουν". Κάπου εκεί η κουβέντα τελείωσε. Λίγο αργότερα, αφού το φίλτραρα στο κεφάλι μου (κάτι που δεν έκανε η Βούλα...), αποφάσισα να γράψω κάποιες αράδες για ένα θέμα όπως το βλέπω ΕΓΩ και όχι όπως είναι.
Αρχικά, ξεκαθαρίζω ότι το φλεγματικό βρετανικό χιούμορ είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Οπως και των Αμερικανών που δεν έχουν κόμπλεξ και σατιρίζουν τους Εβραίους, τους μαύρους, τους ομοφυλόφιλους, τους πολιτικούς και όλα τα "ευαίσθητα" στρώματα.
Από κει και πέρα, το θέμα είναι ποιος κάνει τέτοιου είδους χιούμορ και ποιος μπορεί να φιλτράρει ότι ένα τέτοιο σχόλιο θα προκαλέσει αντιδράσεις. Η Παπαχρήστου, ούσα αθλήτρια και μέλος της ολυμπιακής αποστολής, έγραψε κάτι που μόνο η ίδια γνωρίζει αν πρόκειται για ένα αστείο που καλύπτει το δικό της επίπεδο χιούμορ ή εν τέλει αυτό το σχόλιο κρύβει μια ρατσίστρια που σκορπά μίσος και ξενοφοβία.
Τίποτε από τα παραπάνω δεν γνωρίζει η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή που έσπευσε να την αποκλείσει από την αποστολή για το Λονδίνο θέλοντας να χαμηλώσει τους τόνους. Το μόνο που κατάφερε είναι να προκαλέσει ακόμη περισσότερους -και δυνατότερους- θορύβους από εκείνους που θεωρούν άδικη την τιμωρία και μιλούν για "υποκρισία".
Το ερώτημα που έπρεπε να γεννηθεί αμέσως μετά την ανάρτηση του περίφημου σχολίου από την 23χρονη αθλήτρια, είναι αν πρόκειται για τη δημοσίευση ενός αστείου ή αν πρόκειται για μια άποψή της για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Κάποιος έξυπνος, με μία βόλτα σε προηγούμενες αναρτήσεις της, μπορεί να βρει τις απαντήσεις που θέλει.
Εμένα προσωπικά η συγκεκριμένη ατάκα της μου άρεσε. Καθαρά ως αστείο. Την είδα αυτόνομα και δεν μπήκα στη διαδικασία να βασανίσω το μυαλό μου με ρατσιστικές σκέψεις. Οταν, όμως, εμβάθυνα, διαπίστωσα ότι, τελικώς, η συγγνώμη της Παπαχρήστου αφορούσε τη δημοσίευση του σχολίου και όχι τη γενικότερη άποψή της για τους μετανάστες. Αυτά, όμως, η ΕΟΕ τα σκέφτηκε προτού αποφασίσει σε κλάσματα δευτερολέπτου να την πετάξει εκτός Αγώνων;
Το θέμα δεν είναι αν εμείς έχουμε χιούμορ και μπορούμε να καταλάβουμε αυτό της Παπαχρήστου. Το θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι αν η Παπαχρήστου είχε συνείδηση του τι έγραφε. Προφανώς την είχε και προφανώς έχει επιλέξει συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
ΥΓ: Δεν στέκομαι στο γεγονός ότι μέλος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής έχει πει χαρακτηριστικά ότι "το ΝΒΑ αποτελείται από πιθήκους που πηδάνε", πόσω μάλλον σε αυτά που ακούγονται και γράφονται για το ολυμπιακό ιδεώδες. Θα σταθώ, όμως, στο γεγονός πως αν όλοι αυτοί που εξοργίστηκαν για τις απόψεις της Παπαχρήστου κατέβαιναν σε ένα αντιρατσιστικό συλλαλητήριο, τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά...
ΥΓ2: Ο "ωχαδελφισμός" είναι ίδιον του Ελληνα όπως και η σύγκριση πραγμάτων. Δεν μπορείς να λες ότι "θα κάνω μία παράβαση της Τροχαίας επειδή οι αστυνομικοί είναι διεφθαρμένοι", άρα "ας μη σχολιάσω το tweet της Παπαχρήστου και απλά να το αποδεχθώ". Δεν μπορείς να τα βάζεις στην ίδια ζυγαριά.
ΥΓ3: Αν η Βούλα Παπαχρήστου είχε γράψει ένα σχόλιο για τη Μέρκελ, ίσως τις επόμενες μέρες να είχαμε τα εγκαίνια της προτομής της. "Ετσι γ@μ@νε αυτοί που σας χρωστάνε", είναι ένα σχόλιο που αποδεχόμαστε ΟΛΟΙ γιατί... άλλο οι μαύροι και άλλο οι Μέρκελ.
ΥΓ4: Αν εκεί στην ΕΟΕ εντόπιζαν τόσο γρήγορα τους ντοπέ όσο γρήγορα αποφάσισαν για την Παπαχρήστου, τότε ίσως να είχαμε περισσότερο ενδιαφέρον για τους Ολυμπιακούς Αγώνες...
ΥΓ5: Το χιούμορ είναι κάτι υποκειμενικό, η κριτική όμως σε κάποιον ρατσιστή πρέπει να είναι αντικειμενική...
ΥΓ6: Για τον φασισμό του επικεφαλής της ελληνικής αποστολής και την απαγόρευση εξωαθλητικών σχολίων από τους Ελληνες αθλητές, θα μιλήσει κανείς; Εκτός αν θεωρούν ότι το νοητικό επίπεδο των εκπροσώπων μας στο Λονδίνο δεν είναι τέτοιο ώστε να σχολιάσουν κάτι εξωαγωνιστικό...
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου